Link do filmu Kościuszko na wesoło
portal tradycji kościuszkowskiej
prowadzony przez Polską Fundację Kościuszkowską
Link do filmu Kościuszko na wesoło
Life without Death
W związku z zainteresowaniem tekstem Bożenny Hampel „Life withaut Death” na łamach The Psychology Forum.com Polska Fundacja Kościuszkowska informuje, iż spektakl „Czarownica z Krakowa” wystawiony w dniu 11 czerwca 2013 r w Muzeum Niepodległości w Warszawie, przedstawiał pionierski eksperyment z zakresu psychologii twórczości.
Wynik tego eksperymentu, zamierzonego przez autorkę spektaklu – parę lat temu – podałem do wiadomości mediów podczas grudniowego spotkania Zespołu Starszych Dziennikarzy przy ul. Foksal.
Oznacza to w istocie badania nad działaniem mózgu, które Bożenna Hampel-Siemaszko od dawna prowadzi, eksperymentując na samej sobie (szerzej na ten temat : facebook.pl/Hampel.Siemaszko).
Przed pokazem filmu „Czarownica z Krakowa” powiedziałem m.in. iż ”spektakl ten to nie tylko recytacja wierszy naszej wielkiej poetki Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej, to nie tylko fragmenty libretta Bożenny Hampel-Siemaszko do operetki o Kossakach”.
Autorka spektaklu, aby móc przeprowadzić ten eksperyment musiała zagrać rolę wielkiej poetessy, po to aby na samej sobie zbadać koincydencję (czyli jednoczesność zjawienia się impulsów elektrycznych uzyskiwanych w wyniku tych zjawisk) pomiędzy „stanem twórczym” Marii Pawlikowskiej a własnym.
Wnioski z analizy tekstu Bożenny Hampel zamieszczonego w Internecie „Uśmiech bez kota, czyli kolisko czasu” napisanego na podstawie książki M. Hellera oraz jej słuchowiska nagranego w teatrze Polskiego Radia (gdzie jako jedyny dziennikarz rozpatrywała katastrofę smoleńską od strony Internetu) oraz analiza jej ról autorskich (m.in. Agafii w „Ożenku” Gogola, wystawionym w Muzeum Niepodległości, mogą posłużyć do wyciągnięcia konsekwencji praktycznych (a nie tylko filozoficznych) w naszej, zmieniającej się w wirtualną rzeczywistości.
Autorka spektaklu na podstawie swych eksperymentów a również zjawiska „cudownego ocalenia”, jakiego doświadczyła niegdyś w USA uważa, że do tych konsekwencji praktycznych należy odkrycie nieznanych dotychczas właściwości mózgu pozwalających na kontakt z innym (V) wymiarem rzeczywistości. Uważa bowiem- zgodnie z przekonaniem amerykańskich naukowców, iż ten wymiar obiektywnie istnieje ( szerzej na ten temat na portalu: dziennikarzerp.org.pl – „ludzie z pasją- redaktor Bożenna Hampel-Siemaszko.
Z chwilą umieszczenia spektaklu „Czarownica z Krakowa” w Internecie (gdzie użyty podczas seansu spirytystycznego fragment „The dark side of the moon” zespołu Pink Floyd – stanowi graficzo-muzyczny odpowiednik jej tekstu „Uśmiech bez kota”) film ten włączył jego widzów w nieśmiertelny, ponadczasowy proces kosmiczny. Podobnie jak słuchaczy podczas koncertów sakralnej muzyki Bacha.
Life without Death
W związku z zainteresowaniem tekstem Bożenny Hampel „Life withaut Death” na łamach The Psychology Forum.com Polska Fundacja Kościuszkowska informuje, iż spektakl „Czarownica z Krakowa” wystawiony w dniu 11 czerwca 2013 r w Muzeum Niepodległości w Warszawie, przedstawiał pionierski eksperyment z zakresu psychologii twórczości.
Wynik tego eksperymentu, zamierzonego przez autorkę spektaklu – parę lat temu – podałem do wiadomości mediów podczas grudniowego spotkania Zespołu Starszych Dziennikarzy przy ul. Foksal.
Oznacza to w istocie badania nad działaniem mózgu, które Bożenna Hampel-Siemaszko od dawna prowadzi, eksperymentując na samej sobie (szerzej na ten temat : facebook.pl/Hampel.Siemaszko).
Przed pokazem filmu „Czarownica z Krakowa” powiedziałem m.in. iż ”spektakl ten to nie tylko recytacja wierszy naszej wielkiej poetki Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej, to nie tylko fragmenty libretta Bożenny Hampel-Siemaszko do operetki o Kossakach”.
Autorka spektaklu, aby móc przeprowadzić ten eksperyment musiała zagrać rolę wielkiej poetessy, po to aby na samej sobie zbadać koincydencję (czyli jednoczesność zjawienia się impulsów elektrycznych uzyskiwanych w wyniku tych zjawisk) pomiędzy „stanem twórczym” Marii Pawlikowskiej a własnym.
Wnioski z analizy tekstu Bożenny Hampel zamieszczonego w Internecie „Uśmiech bez kota, czyli kolisko czasu” napisanego na podstawie książki M. Hellera oraz jej słuchowiska nagranego w teatrze Polskiego Radia (gdzie jako jedyny dziennikarz rozpatrywała katastrofę smoleńską od strony Internetu) oraz analiza jej ról autorskich (m.in. Agafii w „Ożenku” Gogola, wystawionym w Muzeum Niepodległości, mogą posłużyć do wyciągnięcia konsekwencji praktycznych (a nie tylko filozoficznych) w naszej, zmieniającej się w wirtualną rzeczywistości.
Autorka spektaklu na podstawie swych eksperymentów a również zjawiska „cudownego ocalenia”, jakiego doświadczyła niegdyś w USA uważa, że do tych konsekwencji praktycznych należy odkrycie nieznanych dotychczas właściwości mózgu pozwalających na kontakt z innym (V) wymiarem rzeczywistości. Uważa bowiem- zgodnie z przekonaniem amerykańskich naukowców, iż ten wymiar obiektywnie istnieje ( szerzej na ten temat na portalu: dziennikarzerp.org.pl – „ludzie z pasją- redaktor Bożenna Hampel-Siemaszko.
Z chwilą umieszczenia spektaklu „Czarownica z Krakowa” w Internecie (gdzie użyty podczas seansu spirytystycznego fragment „The dark side of the moon” zespołu Pink Floyd – stanowi graficzo-muzyczny odpowiednik jej tekstu „Uśmiech bez kota”) film ten włączył jego widzów w nieśmiertelny, ponadczasowy proces kosmiczny. Podobnie jak słuchaczy podczas koncertów sakralnej muzyki Bacha.